Nocna Pomoc Lekarska

KIEDY SKORZYSTAĆ Z NOCNEJ POMOCY

Pacjent może skorzystać z tej formy opieki zdrowotnej w przychodni w swoim rejonie (lub
w innej przychodni, która udziela takiej pomocy w całej Polsce) może wezwać lekarza lub pielęgniarkę do domu albo skonsultować się z lekarzem przez telefon w przypadku:

• nagłego zachorowania,

• nagłego pogorszenia stanu zdrowia, gdy nie ma objawów sugerujących bezpośrednie zagrożenie życia lub istotny uszczerbek zdrowia, a zastosowane środki domowe lub leki dostępne bez recepty nie przyniosły spodziewanej poprawy,
• gdy zachodzi obawa, że oczekiwanie na otwarcie przychodni może znacząco niekorzystnie wpłynąć na stan zdrowia.

Kiedy skorzystać z pomocy lekarza i pielęgniarki POZ:

 Z pomocy lekarza i pielęgniarki w nocy, w dni wolne i w święta można skorzystać w razie:

• zaostrzenia dolegliwości znanej choroby przewlekłej (np. kolejny napad astmy oskrzelowej
  z umiarkowaną dusznością),
• zaburzeń psychicznych (z wyjątkiem agresji lub dokonanej próby samobójczej – wtedy należy wezwać pogotowie ratunkowe).

• infekcji dróg oddechowych z wysoką gorączką (wyższą niż 39°C), szczególnie u małych dzieci
  i ludzi w podeszłym wieku,
• bólów brzucha, nieustępujące mimo stosowania leków rozkurczowych,
• bólów głowy, nieustępujące mimo stosowania leków przeciwbólowych,
• biegunki lub wymiotów, szczególnie u dzieci lub osób w podeszłym wieku,
• zatrzymania wiatrów, stolca lub moczu,
• nagłego bólu krzyża, kręgosłupa, stawów, kończyn itp,

Pacjentom przysługują także zabiegi pielęgniarskie (np. zastrzyki) w ramach porady udzielonej przez lekarza dyżurującego w POZ oraz zabiegi wynikające z ciągłości leczenia. Zabiegi te mogą być wykonywane przez pielęgniarkę w gabinecie zabiegowym lub w domu pacjenta.

W ramach nocnej i świątecznej opieki lekarskiej nie można uzyskać:

• wizyty kontrolnej w związku z wcześniej rozpoczętym leczeniem,

• recepty na stosowane stale leki w związku ze schorzeniem
  przewlekłym,
• rutynowego zaświadczenia o stanie zdrowia,
• skierowania do specjalisty.

W ramach nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej opiekę nad pacjentami z terenu powiatu tomaszowskiego, codziennie w godzinach od 18°° do 8°°, a w soboty, niedziele i święta przez całą dobę świadczy:

Tomaszowskie Centrum Zdrowia Spółka z o.o.

w Tomaszowie Maz. przy ul. Jana Pawła II 35

tel. (44) 725-72-04

e-mail: npl.poradnie@tomaszow.org.pl

KIEDY SKORZYSTAĆ Z POMOCY W POGOTOWIU, SZPITALNYM ODDZIALE RATUNKOWYM LUB IZBIE PRZYJĘĆ

Stany nagłe bezpośrednio zagrażające życiu:

• utrata przytomności, 
• zaburzenia świadomości, 
• drgawki, 
• nagły, ostry ból w klatce piersiowej, 
• zaburzenia rytmu serca, 
• nasilona duszność, 
• nagły ostry ból brzucha,
• uporczywe wymioty, 
• gwałtownie postępujący poród, 
• ostre i nasilone reakcje uczuleniowe (wysypka, duszność) będące efektem zażycia leku, ukąszenia, czy użądlenia przez jadowite zwierzęta, 
• zatrucia lekami, środkami chemicznymi czy gazami, 
• rozległe oparzenia, 
• udar cieplny, 
• wyziębienie organizmu, 
• porażenie prądem, 
• podtopienie lub utonięcie, 
• agresja spowodowana chorobą psychiczną, 
• dokonana próba samobójcza, 
• upadek z dużej wysokości, 
• rozległa rana będąca efektem urazu, 
• urazy kończyn dolnych, uniemożliwiające samodzielne poruszanie się.

W stanach nagłych świadczenia opieki zdrowotnej udzielane są niezwłocznie i bez skierowania,
a pacjent ma prawo skorzystać z pomocy pielęgniarki, położnej, lekarza, czy też szpitala,
którzy nie mają podpisanej umowy z Funduszem.

Pogotowie ratunkowe

W sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia pacjenta, należy wezwać karetkę pogotowia ratunkowego.

Aby wezwać pogotowie ratunkowe, należy zadzwonić: 

• z telefonu stacjonarnego na numer 999, 
• z telefonu komórkowego na numer 999 lub 112.

Najważniejsze informacje, które należy podać po zgłoszeniu dyspozytora: 

• dokładne miejsce zdarzenia (adres, lokalizacja, punkty orientacyjne),
• kto wzywa zespół ratownictwa medycznego.

• powód wezwania,
• kto potrzebuje pomocy,

Należy odpowiadać na pytania dyspozytora, dostosować się do jego zaleceń w zakresie udzielenia pierwszej pomocy. Przyjęte wezwanie powinno zostać potwierdzone przez dyspozytora.

Ratownictwo medyczne 

    Bezpośrednim ratowaniem zdrowia i życia w stanach nagłych  zajmują się lekarze, pielęgniarki
i ratownicy medyczni w ramach systemu ratownictwa medycznego. Po przyjeździe na miejsce wezwania, ratownicy udzielają choremu pierwszej pomocy i – gdy jest taka potrzeba – zawożą go do szpitala. Pacjent nie ma wpływu na to, do którego szpitala zostanie przewieziony. Udzielający pomocy doraźnej zespół ratownictwa medycznego transportuje bowiem chorego do najbliższej placówki, wskazanej przez dyspozytora lub koordynatora medycznego.

 Izba przyjęć

    W przypadku subiektywnego poczucia zagrożenia życia lub w sytuacjach nagłych pacjent ma prawo skorzystać z pomocy doraźnej w szpitalnej izbie przyjęć bez skierowania. W razie konieczności pacjent jest w izbie zabezpieczany medycznie i transportowany do innej, specjalistycznej placówki. Izba przyjęć nie jest miejscem, w którym udzielane są porady planowe. Świadczenia planowe pacjent może otrzymać w ciągu dnia, w trybie ambulatoryjnym, u swojego lekarza rodzinnego lub lekarza specjalisty. W izbie przyjęć udzielane są świadczenia wyłącznie w trybie nagłym.

Szpitalny oddział ratunkowy (SOR)

    W szpitalnym oddziale ratunkowym udzielana jest pomoc chorym znajdującym się w stanie zagrożenia zdrowia i życia, np. z powodu wypadku, urazu, czy też zatrucia. Do szpitalnego oddziału ratunkowego pacjent może zgłosić się bez skierowania. Nie obowiązuje rejonizacja. Pomoc udzielana jest niezależnie od miejsca zamieszkania pacjenta i miejsca zdarzenia.

Ze świadczeń szpitalnego oddziału ratunkowego nie należy korzystać w celu uzyskania: 

• recepty na stosowane przewlekle leki, 
• zwolnienia lekarskiego, wniosku do ZUS, skierowania do sanatorium oraz innych zaświadczeń
  i druków medycznych niezwiązanych z aktualnym zachorowaniem.

• konsultacji specjalistycznych i badań dodatkowych, poza niezbędnymi w danym momencie, 

Szpitalny oddział ratunkowy jest przeznaczony dla pacjentów wymagających pomocy w stanie nagłym, ale nie zastępuje lekarza podstawowej opieki zdrowotnej ani lekarza poradni specjalistycznej.